Sposoby uprawy warzyw cebulowych

Sposoby uprawy. Wybór sposobu uprawy zależy od przeznaczenia warzyw i od istniejących warunków uprawy.
Uprawa cebuli z siewu — to sposób najprostszy, najtańszy i najczęściej stosowany. Siew przeprowadza się zależnie od warunków atmosferycznych w końcu marca lub na początku kwietnia, po obeschnięciu gleby. Cebulę sieje się na płask, tylko na glebach ciężkich i zlewnych stosuje się uprawę na redlinach. Przy użyciu pielnika ręcznego odległość między rzędami powinna wynosić 30 cm. Cebulę sieje się na głębokość 1—1,5 cm. Ilość nasion zależy od gleby i rozstawy rzędów. Gęsty siew nie jest zalecany, gdyż konieczna jest później przerywka, która jest kłopotliwa. Zbyt rzadkiego siewu też się nie zaleca ze względu na niższe plony.
Uprawa cebuli z rozsady jest bardziej kosztowna, wymaga większego nakładu robocizny oraz inspektu. Cebula otrzymana tym sposobem jest dobrze wykształcona i wyrównana, plony są wyższe i wcześniejsze (mniej więcej o 2 tygodnie). Nasiona cebuli wysiewa się do inspektów w drugiej połowie lutego. Temperaturę w inspektach w czasie wzrostu rozsady należy utrzymywać w granicach 10—15°. Produkcja rozsady trwa 50— 60 dni. Do gruntu wysadza, się ją w drugiej połowie kwietnia w rzędy takie same, jak przy siewie wprost do gruntu. Rośliny w rzędach sadzi się co 5—8 cm. Sadzić należy bardzo starannie. Nasada szczypioru nie może się znajdować głębiej niż 0,5 cm pod powierzchnią ziemi. Rozsadę można sadzić na zagonach szerokości 120 cm, prace pielęgnacyjne muszą być wówczas wykonane ręcznie.
Uprawa cebuli i dymki jest najłatwiejsza. Otrzymany plon jest wczesny, duży i wyrównany. Uprawa dymki jest jednak kosztowna, ponieważ sadzi się jś w polu w końcu marca lub na początku kwietnia na zagonach, w takich samych odstępach jak przy uprawie cebuli z rozsady.
Sadzenie wykonuje się w ten sposób, aby wierzchołek cebuli był przysypany warstwą ziemi grubości 0,5 cm. Najlepsza jest dymka o średnicy 10—16 mm.
 
Stosuje się dwa terminy sadzenia czosnku — jesienią lub wiosną.
Na jesieni wysadza się go w końcu października lub na początku listopada. Przed zimą powinien się ukorzenić, nie wypuszczając jednak liści. Przy jesiennym sadzeniu uzyskuje się większe plony o lepszej jakości oraz wcześniejszy zbiór — już w lipcu. W razie ostrej zimy czosnek może częściowo wymarznąć.
Na wiosnę sadzi się go w końcu marca lub na początku kwietnia, gdy ziemia obeschnie. Czosnek można sadzić na płask w rzędy co 30— 40 cm i co 10 cm w rzędzie albo, na własne potrzeby, na zagonach szerokości 120 cm, w rzędy co 20 cm i w rzędzie co 10 cm. Na jesieni sadzimy go na głębokość 5—7 cm, a na wiosnę na 3 cm.
Najlepiej jest sadzić ząbki posortowane. Rośliny wyrosłe z dużych ząbków osiągną większy wzrost i będą potrzebowały więcej miejsca, należy więc zastosować większą odległość w rzędzie, pozostawiając taką samą odległość między rzędami. Ząbki sadzi się piętką do dołu.
 
Rozróżnia się dwa sposoby uprawy porów: z rozsady lub z siewu. Częściej stosowana jest uprawa porów z rozsady. Nasiona wysiewa się do inspektu umiarkowanego mniej więcej na początku marca w ilości 20 g na 1 m2, utrzymując temperaturę 10—15°. Z 1 g otrzymuje się około 250 sztuk rozsady. Do gruntu rozsadę wysadza się od drugiej połowy kwietnia do połowy maja,
w rzędy co 35—40 cm, a w rzędzie co 20—25 cm. Sadzi się je na płask lub w rowki zagłębione na 10 cm, które później stopniowo trzeba zasypywać.
Przy sadzeniu roślin w rowkach otrzymuje się pory wybielone, lecz plon jest mniejszy. Na mniejszych plantacjach pory sadzi się na zagonach w rzędy co 20—30 cm i co 15—20 cm w rzędzie.
Na dużych plantacjach uprawia się często pory z siewu. Przy tego rodzaju uprawie plon jest o wiele mniejszy i słabszy jakościowo, rośliny trzeba przerywać. Sposób wysiewu jest taki sam jak cebuli. Zużywa się jednak mniej nasion, bo zaledwie 3— 3,5 kg na 1 ha.
 
Szczypiorek wysiewa się w marcu lub kwietniu do inspektu chłodnego, w maju zaś wysadza do gruntu, dając po kilka roślin w jednym miejscu. Można go również rozmnażać wegetatywnie, tzn. dzielić większe kępki roślin i sadzić w rzędach odległych o 30 cm, a w rzędzie co 20 cm. Szczypiorek w czerwcu należy przyciąć, aby nie dopuścić do kwitnienia. Kwitnienie osłabia rośliny. Na zimę dobrze jest przykryć przycięte rośliny przegniłym obornikiem lub kompostem. Po 3—4 latach uprawy szczypiorek należy przesadzić.