Ambrowiec amerykański

Ambrowiec amerykański – podstawowe informacje

Ambrowiec amerykański inaczej Liquidambar styraciflua. To wspaniałe drzewo pochodzi z ciepłych, umiarkowanych obszarów wschodniej Ameryki Północnej. Posiada atrakcyjną korkową korę i podobne do klonu liście ambrowca przybierają piękne i trwałe jesienne kolory. Ambrowiec amerykański liquidambar styraciflua jest podobne do klonowych drzew, pięknie przebarwiają się jesienią na kolor szkarłatny lub fioletowo czerwony. Ambrowiec amerykański liquidambar styraciflua mimo że dorasta do ostatecznej wysokości 25 m, dobrze reaguje na przycinanie, dlatego jest doskonałym wyborem do małych ogrodów. Ambrowiec amerykański jest tylko jednym z sześciu gatunków wytrzymałych drzew liściastych należących do tego rodzaju. To piękne drzewo wyróżnia się błyszczącymi, podobnymi do klonu liśćmi, a dokładniej atrakcyjnym jesiennym kolorem,

Ambrowiec amerykański to małe drzewo dorastające do około 5-8 metrów wysokości z rozpiętością 2-4 metrów. Ma smukły, piramidalny pokrój z błyszczącymi ciemnozielonymi, klapowanymi, naprzemiennymi liśćmi. W marcu powstają niepozorne zielono-żółte kwiaty, a na dojrzałych okazach kora jest głęboko spękana.

Jesienią, w zależności od warunków glebowych, liście stają się jaskrawopomarańczowe i szkarłatne. W klimacie północnoeuropejskim będzie to zwykle około października i listopada.

Ambrowiec balsamiczny amerykański — Liście ambrowca przypominają liście klonu

Jak uprawiać Ambrowiec amerykański

Najlepiej sprawdzi się w lekko kwaśnej, wilgotnej, ale dobrze przepuszczalnej glebie gliniastej. Jednak może tolerować podmokłe warunki przez krótki czas. Preferuje stanowiska słoneczne (osłonięte w pełnym słońcu), ale w razie potrzeby toleruje również półcień. Niestety nie sprawdzi się dobrze w cieniu wyższego baldachimu. Staraj się sadzić drzewa okazowe między listopadem a marcem, ale unikaj naruszania bryły korzeniowej. Zaleca się kupowanie drzew w doniczkach, a nie roślin z gołymi korzeniami. Młode okazy ambrowieca balsamicznego nie są w pełni mrozoodporne, starsze dobrze radzą sobie w naszym klimacie.

Ten konkretny gatunek jest zwykle uprawiany standardowo z prostą łodygą. Po osiągnięciu pożądanej wysokości odetnij wierzchołek pędu prowadzącego, aby zachęcić do rozwoju gałęzi i tworzenia korony. W następnym roku zmniejsz wszystkie nowe przyrosty o jedną trzecią i usuń wszelkie boczne przyrosty z głównej łodygi. Usuń boczne narośla, gdy tylko się pojawią, pocierając je kciukiem. Pozostawienie ich do momentu, gdy będą pędami wymagającymi przycinania, zachęci do pojawienia się dalszych narośli bocznych u podstawy cięcia.